Marcel Kanters

MS-bierclub

29-10-2021

In de natuur zoeken soortgenoten het liefst elkaar op. Konijnen bij konijnen, mussen bij mussen en mieren bij mieren. Wij mensen zijn niet anders volgens mij. Zodra je een ruimte binnenkomt waar je bijna niemand kent zoek je een soortgenoot. Iemand die je kent of waar je je vertrouwd bij voelt. Met MS-ers is dat niet anders. Als ik met iemand spreek die ook MS heeft voel ik toch een soort van herkenning. Om die reden is afgelopen jaar in Uden de MS-bierclub opgericht. En daarbinnen zijn we op twee manieren verwant aan elkaar. We hebben MS en we drinken bier. En dat schept een band. Voor ik MS kreeg kende ik wel veel bierdrinkers, maar ik geloof niet dat ik iemand kende in mijn omgeving die MS had. Volgens mij is het net als met zwangere vrouwen of rode auto's. Als je zelf in die categorie valt zie je ze ineens overal. Vandaag hadden we weer een MS-bierclub meeting. Uiteindelijk is het niet veel meer dan een zwak excuus om bier te drinken met lotgenoten, maar toch is het fijn. Er zijn weinig woorden nodig om begrepen worden en we lopen allemaal min of meer tegen dezelfde dingen aan. Of ja, rollen in mijn geval. En dan blijkt toch ook hoe groot de verschillen zijn. Ik mag dan wel als enige aan mijn rolstoel gebonden zijn, van andere kwalen heb ik weer helemaal geen last. En zo helpen we elkaar vooruit. Iets als een lamme en een blinde. Maar dan met een biertje erbij!

Bekeken: 935, Reacties: 13

Blog