Blog
Doodsangst
03-03-2022
Ik ben niet bang aangelegd. Ik weet niet of het parallel loopt aan positief in het leven staan, maar snel bang ben ik niet. Dat geldt niet alleen voor het denken in scenario's; stel dat- of wat als- kan ik niks mee. Dat helpt niet alleen in kleine dingen; stel dat ik per ongeluk een dubbele afspraak heb of dat iets niet doorgaat. So what? Maar ook op grotere schaal. De wereld staat in brand, door een enge Rus of virus. Ik vind het verschrikkelijk, maar ik denk niet in rampscenario's voor mezelf. Als het mijn tijd is dan is dat zo.
Dat betekent niet dat ik levensmoe ben! Tegenovergesteld zelfs, ik ben net zo blij dat ik in mijn bonus zit en ben zelfs weer plannen aan het smeden voor de toekomst.
Ik heb één keer in mijn leven echt angst gevoeld. Ergens rond '95 werd ik tijdens het laden van de stieren aangevallen door een groot exemplaar dat niet naar het slachthuis wilde. Deze had me letterlijk tegen de grond gewerkt en wilde me bewerken met zijn enorme horens. Alleen door hem heel hard in beide ogen te prikken met m'n vingers heb ik kunnen ontsnappen.
Vandaag op mijn werk ging het brandalarm af. En wat doe je dan als je in een rolstoel zit en op de vijfde verdieping werkt? Juist. Lijdzaam wachten tot iemand je op zijn schouders pakt en naar beneden rent. Maar aangezien er geen Jerommeke bij ons werkt heeft mijn collega Geertrui, met eerder het tengere postuur van tante Sidonia, zich opgeofferd om mij te redden. Met een evacuatie-stoel hebben we samen geprobeerd om naar beneden te komen. Terwijl de rest van het personeel al buiten op de stoep stond hadden wij net de volgende verdieping bereikt. Uiteindelijk ging het maar om een aangebrande pan in de keuken, maar als het echt fout was geweest zou ik het eerste slachtoffer zijn.
En ook dat maakt me nog niet bang. Ik heb vertrouwen in het gebouw en mijn collega's. Maar nu Geertrui komende week afscheid neemt moet ik toch maar eens overwegen op de begane grond te gaan werken.
Dat betekent niet dat ik levensmoe ben! Tegenovergesteld zelfs, ik ben net zo blij dat ik in mijn bonus zit en ben zelfs weer plannen aan het smeden voor de toekomst.
Ik heb één keer in mijn leven echt angst gevoeld. Ergens rond '95 werd ik tijdens het laden van de stieren aangevallen door een groot exemplaar dat niet naar het slachthuis wilde. Deze had me letterlijk tegen de grond gewerkt en wilde me bewerken met zijn enorme horens. Alleen door hem heel hard in beide ogen te prikken met m'n vingers heb ik kunnen ontsnappen.
Vandaag op mijn werk ging het brandalarm af. En wat doe je dan als je in een rolstoel zit en op de vijfde verdieping werkt? Juist. Lijdzaam wachten tot iemand je op zijn schouders pakt en naar beneden rent. Maar aangezien er geen Jerommeke bij ons werkt heeft mijn collega Geertrui, met eerder het tengere postuur van tante Sidonia, zich opgeofferd om mij te redden. Met een evacuatie-stoel hebben we samen geprobeerd om naar beneden te komen. Terwijl de rest van het personeel al buiten op de stoep stond hadden wij net de volgende verdieping bereikt. Uiteindelijk ging het maar om een aangebrande pan in de keuken, maar als het echt fout was geweest zou ik het eerste slachtoffer zijn.
En ook dat maakt me nog niet bang. Ik heb vertrouwen in het gebouw en mijn collega's. Maar nu Geertrui komende week afscheid neemt moet ik toch maar eens overwegen op de begane grond te gaan werken.
Bekeken: 682, Reacties: 10
Reacties
reageren
3 maart 2022, 17:25 uur
Yvonne
Ik kom je redden schat! 😉
reageren
4 maart 2022, 20:53 uur
Noesje💛💞
Aaahhhhh 🥰 ik help je wel Yvon
reageren
3 maart 2022, 17:30 uur
Diny
Marcel je hebt een engel op je schouder ge had In de vorm van geertrui dank jewel 👍. Al was het nu een pan je bent wel kwetsbaar ❤️
reageren
3 maart 2022, 17:51 uur
Marije
Lijkt me geen gekke conclusie
reageren
3 maart 2022, 18:11 uur
Mieke
Krijg spontaan hoogtevrees als ik dat stoeltje zie!
reageren
3 maart 2022, 18:26 uur
Karin
Hoera voor Geertrui! (en vooral vreemd dat je collega's er al tussenuit geknepen waren)
reageren
3 maart 2022, 19:13 uur
Nina
Stoere Geertrui! Maar ze kijkt er zelf wel een tikkie angstig bij. ;-) En een plekje op de begane grond is nog niet zo'n gek idee Marcel.
reageren
3 maart 2022, 21:19 uur
Marja
O wat erg Marcel, dan moeten we maar eens met een aantal mensen gaan oefenen, ben jij wel het proefkonijn. Toppertje die Geertrui.
reageren
6 maart 2022, 18:18 uur
Annemiek
Topper Geertrui! Kom je bij ons werken Marcel? Gezellig! 😊
reageren
10 maart 2022, 10:11 uur
Geertrui
Dag Marcel,
Wat een mooie blog heb je over dit moment geschreven. Dat verhaal van die stieren, dat is pas echt overleven en lijkt me beangstigend.
Van ons avontuur hebben we ook geleerd dat een goede voorbereiding een hoop kan voorkomen. Dan moeten we dat wel doen! En oog hebben dat de ander anders reageert of andere opties heeft dan jij. Dat kan een mooie teambuilding opleveren.
Vandaag is echt mijn laatste werkdag bij Aa en Maas. Ik ga je missen met je mooie inspirerende inzichten en positivisme.
Lieve groeten!
Wat een mooie blog heb je over dit moment geschreven. Dat verhaal van die stieren, dat is pas echt overleven en lijkt me beangstigend.
Van ons avontuur hebben we ook geleerd dat een goede voorbereiding een hoop kan voorkomen. Dan moeten we dat wel doen! En oog hebben dat de ander anders reageert of andere opties heeft dan jij. Dat kan een mooie teambuilding opleveren.
Vandaag is echt mijn laatste werkdag bij Aa en Maas. Ik ga je missen met je mooie inspirerende inzichten en positivisme.
Lieve groeten!
reageren