Marcel Kanters

De stookhoop

22-05-2021

Ik doe komende week mee met een challenge om afval te besparen. In het kader van mei plastic-vrij is het de bedoeling dat ik gedurende een maand een product uitprobeer. In mijn geval is dat een zeepblok ter vervanging van shampoo en douchegel. Na een maand mag ik rapporteren hoe het me bevallen is en of ik het andere mensen aan kan raden. Maar met het begin van deze challenge gingen mijn gedachten ook uit naar afval gedurende mijn leven. In den beginne was er niets. Niet alleen de Bijbel begint zo, maar ook hoe wij op de boerderij met afval omgingen. Groenafval kenden we bijvoorbeeld niet. Alles wat ik nu in de groenbak gooi ging destijds naar de kippen, varkens, koeien of de hond. En in het uiterste geval, als niemand het meer lustte, hadden we nog een mesthoop. Afvalwater bestond eigenlijk ook niet. De wc en douche kwamen uit in een beerput, wat vervolgens weer werd gebruikt om de mest van de koeien te verdunnen. Het water van de gootsteen en de wasmachine kwamen in het stinkslootje voor ons huis, net als het spoelwater van de melkstal. Stallen schoonspuiten deden we nooit, alleen de kooien van de kalveren. De planken van deze kooien werden tijdens de voorjaarsschoonmaak een nacht te weken gelegd in een sloot zodat we de kalverdrek er makkelijker af konden schrobben. Asbest, oftewel golfplaten, werd gebruikt als erfverharding door ze helemaal aan gort te rijden met de trekker. En restafval werd met regelmaat opgestookt op onze stookhoop, net als alle glas, plastic, oud papier en zelfs chemisch afval. Om die stookhoop dan op zaterdag aan de gang te krijgen gebruikten we diesel, afgewerkte olie of een autoband. Als het maar brandde. Bij hoge uitzondering reed mijn vader wel eens naar de vuilnisbelt, waar ik en mijn broer tijdens het lossen rond konden struinen naar iets bruikbaars. Maar ook later bleef afval iets wat geen geld mocht kosten. Een oude varkensstal die we ooit gesloopt hebben is daar een mooi, of beter gezegd een slecht voorbeeld van. Alle hout en tempex is tijdens dichte mist op de stookhoop beland en alle puin en golfplaten zijn begraven onder een voersilo.
Ik ben blij dat die tijd voorbij is, en dat ik me redelijk netjes nu aan alle regels houd om afval te scheiden. Maar het is wel een groot contrast als ik nu onder de douche sta met een zeepblok om microplastics uit het milieu te houden.

Bekeken: 703, Reacties: 5

Blog