Marcel Kanters

Terug naar de basis (2)

11-06-2021

Effe niks. Met die gedachte in mijn achterhoofd fiets ik deze dagen door Nederland. In vier etappes van Hoogeveen naar Boekel. Niet omdat het moet, maar omdat ik het nog kan. Voorheen, als ik op mijn racefiets zat, ging het vooral over hoe ver ik kon komen binnen een bepaalde tijd. Binnen een uur op mijn werk, in drie uur op en neer naar Berg en Dal of voor morgenavond op en neer naar Luxemburg. En natuurlijk genoot ik van die tochtjes. Maar ik kan niet ontkennen dat er wel altijd een bepaalde prestatiedrang achter zat. Of het nou ging over werk, sporten of wat dan ook, het is iets wat ik al mijn hele leven bij me voer en waar ik pas door mijn MS een beetje van losgekomen ben.
En ik geniet deze dagen. Met volle teugen. De natuur is prachtig en ik geniet van de dieren die ik zie langs mijn pad. De grutto, de kraanvogel en de meikever, maar ook de koeien in de wei blijven voor mij altijd een herinnering aan vroeger. Maar het meest geniet ik misschien nog wel van de geur van gemaaid gras. Als er iets is van de boerderij waar ik met plezier aan terug denk is het wel het maaien, schudden en harken van gras. En het lijkt wel of heel Drenthe en Overijssel speciaal voor mij al het gras heeft afgemaaid. Zelfs de trommelschudder en de snelhooier, die in Brabant al uitgestorven zijn, heb ik voorbij zien komen. Genieten met volle teugen.
Ik sliep vannacht in een kamer die Elsje heette. Genoemd naar de koeien die vroeger stonden waar ik nu sliep. En bij mij kwamen vanzelf de namen weer boven van onze koeienfamilies. Nelly, Ria en Antoinnette. En zo fiets ik al mijmerend richting het zuiden. Terug naar mijn basis.

Bekeken: 639, Reacties: 4

Blog