Blog
Teken
24-07-2021
Zijn teken slimme diertjes? Als ze al hersenen hebben kan het nooit veel zijn met zo'n klein kopje. Wat ik me vandaag namelijk afvroeg; zouden ze weten dat ik MS heb? Zou het daarom zijn dat ze mij nooit opzoeken om zich aan mij te goed te doen? Bang om ook besmet te worden? Volgens mij is daar nog nooit geen onderzoek naar gedaan. Wel of wij als mens Lyme of andere enge ziektes kunnen krijgen van teken, maar nooit of zij ook iets van ons op kunnen lopen. Ik heb in ieder geval nog nooit gehoord dat er een teek met MS, Corona of een koortslip is aangetroffen in het hoge gras.
Maar hoe kom ik nou op deze gedachtenkronkel? Ik vond vandaag tegen de avond een donker stipje naast mijn linker enkel. En hoe ik me ook draaide of keerde, ik kon niet ontdekken of het een korstje was of een teek. Misschien lag het aan het feit dat ik minder flexibel ben en dus niet snel mijn enkel van dichtbij kan bekijken.
Daar komt nog bij dat mijn gevoel in mijn onderbenen niet meer erg betrouwbaar is. Niet dat ik niets voel; als je op mijn voeten stampt of kokend water over mijn benen giet doet dat echt wel zeer. Dan is het signaal van onder af krachtig genoeg om mijn hersenen te bereiken. Het zijn meer de subtiele prikkels die niet meer boven binnen komen. Een soort van kop van Jut. Als je maar hard genoeg ramt gaat de bel bovenin rinkelen. Sla je te zachtjes blijft het halverwege hangen om in het niks te eindigen. Zo voel ik het bijvoorbeeld niet als er een vlieg op mijn voet loopt. Of erger nog; een mug. Vroeger zou ik direct hebben gereageerd en de vlieg verjaagd hebben (of plat gemept). Nu moet ik hem toevallig zien, en zelfs dan ben ik dermate stijf dat meppen vaak te laat is.
Ik voelde nu dus ook niet of er een teek op mijn enkel had gekriebeld, los van dat de meeste mensen dat al niet voelen. Dus Yvonne en Liz erbij gehaald maar zij durfden het niet te zeggen. Zelfs met een zaklamp en vergrootglas kregen we geen duidelijkheid. Uiteindelijk heeft Liz op hoop van zegen met een tekenpincet het puntje zijn of haar nek omgedraaid. Het bleek geen teek maar een korstje te zijn. Een wondje dus wat ik niet eerder gevoeld of opgemerkt had.
Maar hoe kom ik nou op deze gedachtenkronkel? Ik vond vandaag tegen de avond een donker stipje naast mijn linker enkel. En hoe ik me ook draaide of keerde, ik kon niet ontdekken of het een korstje was of een teek. Misschien lag het aan het feit dat ik minder flexibel ben en dus niet snel mijn enkel van dichtbij kan bekijken.
Daar komt nog bij dat mijn gevoel in mijn onderbenen niet meer erg betrouwbaar is. Niet dat ik niets voel; als je op mijn voeten stampt of kokend water over mijn benen giet doet dat echt wel zeer. Dan is het signaal van onder af krachtig genoeg om mijn hersenen te bereiken. Het zijn meer de subtiele prikkels die niet meer boven binnen komen. Een soort van kop van Jut. Als je maar hard genoeg ramt gaat de bel bovenin rinkelen. Sla je te zachtjes blijft het halverwege hangen om in het niks te eindigen. Zo voel ik het bijvoorbeeld niet als er een vlieg op mijn voet loopt. Of erger nog; een mug. Vroeger zou ik direct hebben gereageerd en de vlieg verjaagd hebben (of plat gemept). Nu moet ik hem toevallig zien, en zelfs dan ben ik dermate stijf dat meppen vaak te laat is.
Ik voelde nu dus ook niet of er een teek op mijn enkel had gekriebeld, los van dat de meeste mensen dat al niet voelen. Dus Yvonne en Liz erbij gehaald maar zij durfden het niet te zeggen. Zelfs met een zaklamp en vergrootglas kregen we geen duidelijkheid. Uiteindelijk heeft Liz op hoop van zegen met een tekenpincet het puntje zijn of haar nek omgedraaid. Het bleek geen teek maar een korstje te zijn. Een wondje dus wat ik niet eerder gevoeld of opgemerkt had.
Bekeken: 767, Reacties: 2
Reacties
reageren
24 juli 2021, 23:24 uur
Karin
Erg herkenbaar. Vliegen etc. voel ik ook niet en muggen pas als ze echt steken. De jeuk daarna voel ik helaas wel.
Maar... sinds ik medicatie slik, lusten ze m'n bloed niet meer zo graag. ;)
Maar... sinds ik medicatie slik, lusten ze m'n bloed niet meer zo graag. ;)
reageren
24 augustus 2021, 19:06 uur
Mieke L
Mij weten ze wel te vinden; misschien niet al te rouwig om zijn ;-)
En soms is de prikker wel de klos: een malariamug krijgt malariaparasieten binnen door het steken van een mens. Jammer dat ‘ie die dan wel weer doorgeeft.
En soms is de prikker wel de klos: een malariamug krijgt malariaparasieten binnen door het steken van een mens. Jammer dat ‘ie die dan wel weer doorgeeft.
reageren